بررسی تاثیرات دکترین امنیت ملی اسرائیل بر فرآیند صلح خاورمیانه

بحرانی که به دنبال تاسیس دولت اسرائیل در سال 1948 در منطقه خاورمیانه به وجود آمد به رغم گذشت بیش از نیم قرن از آن همچنان به عنوان یکی از بغرنج ترین بحرانهای موجود در جهان به شمار می رود. بحرانی که باعث وقوع چهار جنگ بین طرفین منازعه شده است. اگر چه در دهه های اخیر از دامنه و شدت منازعه کاسته شده است و میان اسرائیل و برخی از همسایگانش مانند مصر و اردن قرارداد صلح منعقد شده است اما مسئله اصلی که وضعیت فلسطینیان در داخل کشور اسرائیل و آینده آنها همچنان به عنوان یک معضل جدی همچنان پابرجا می باشد. علیرغم انعقاد قراردادهای صلح متعدد بین اسرائیل و فلسطینی ها نظیراسلو 1 و 2 ، وای پلایتیشن و چندین موافقت نامه ذیل این قراردادها، صلح نهایی و آرامش برقرار نشده است و چشم انداز روشنی هم از به سرانجام رسیدن فرآیند صلح وجود ندارد. حال سوالی که مطرح می باشد این است که عامل ناکامی فرآیند صلح میان اسرائیل و فلسطینیان چیست؟ در پاسخ به این سوال دلایل متعددی از سوی صاحب نظران عنوان شده است . اما در این پژوهش از منظر دکترین امنیت ملی به این سوال پاسخ داده شده است و فرضیه اصلی این پژوهش عبارت است از این که: دکترین امنیت ملی اسرائیل عامل اصلی بن بست فرآیند صلح خاورمیانه است .